همه چیز در مورد مشعل

قسمتهای مختلف یک مشعل
بدنه
1A  – درپوش
رینگ شیشهی دید شعله
شیشه دید شعله
پیچ اتصال درپوش به بدنه
مقوای نسوزی که حد فاصل مشعل و دیگ قرار میگیرد تا حرارت دیگ به بدنهی مشعل منتقل نشود
پمپ گازوئیل
لولهی اتصال پمپ گازوئیل به شیر مغناطیسی
شیر مغناطیسی
رابطه شیر مغناطیسی و لولهی شمارهی 24
مهره
صفحهی اتصال به بدنه
دمپر تنظیم هوا
کوپلینگ پلاستیکی
16-الکترو موتور
17-چشم الکتریکی
18-پایه چشم التریکی
19-ترانسفور ماتور جرقه
20-واشر عبور کابل از بدنه
21-کابلهای فشار قوی
22-الکترودهای جرقه
23-پایه اتصال الکترودها به لوله شماره 24
24- لولهی حامل سوخت تحت فشار از پمپ به نازل
25-نگه دارندهی لوله حامل سوخت
26- شعله پخش کن (چرخانندهی هوا)
27-لولهی خروج شعله
A28  –  پیچ نگهدارندهی دمپر هوا
29 – پین تنظیم دمپر هوا
30-  درپوش
31-  کنترل خودکار (رله)
32-  پایهی کنترل خودکار
تعمیر مشعل گازی اخگر
2- بادزن (فن یا پروانه):
بادزن مشعلها از نوع گریز از مرکز (سانتریفوژ) است که بر روی محور موتور نصب میگردد. پروانه با حرکت موتور به حرکت درمیآید و مولکولهای هوای بین پرهها، همراه فن شروع به چرخش کرده تحت تاثیر نیروی گریز از مرکز از لبهی پرهی به داخل محفظهی حلزونی شکل پرتاپ میشوند و به طرف اطاقک احتراق هدایت میگردند. در اثر خارج شدن مولکولهای هوای بین پرهها، فشار بین آنها کاهش یافته، یک خلاء نسبی در بین پرهها ایجاد میگردد. در نتیجه هوای موجود در مرکز بادزن، به سمت پرهها حرکت میکند و به دنبال آن هوای خارج وارد پروانه میشود برای کنترل مقدار هوای بادزن، در دهانهی مکش آن یک دمپر قرار میدهند که تنظیم آن در مشعل های کوچک دستی و ثابت است ولی در مشعلهای بزرگ به وسیلهی یک موتور، کنترل شده متنناسب با مقدار سوخت کم و زیاد میشود.
مشعلهای گازی (اتمسفر یک، دمنده دار))
تعمیر مشعل اخگر
مشعل گازی اتمسفر یک
این مشعل ها بدون موتور و فن هستند، به عبارت دیگر در این مشعلها دمندهی هوا وجود ندارد و گاز در داخل کورهی دیگ در فشار اتمسفر میسوزد (مانند اجاق گاز) به همین علت به آنها مشعلهای اتمسفر یک میگویند.
تعمیرات مشعل اخگر
اجزای مشعل گازی اتمسفر یک
1) شیر برقی: به وسیلهی آن جریان گاز به داخل کورهی دیگ، برقرار و یا قطع میگردد.
2) جرقه زن خودکار: عمل جرقه زدن برای روشن شدن (پیلوت) را انجام میدهد و شامل (ترانس جرقه) و (الکترودهای) مربوط به آن است.
3) شمعک: در تمام زمانی که مشعل مورد استفاده قرار میگیرد، شمعک روشن خواهد بود.
4) لوله های هدایت کننده ی گاز: مخلوط گاز و هوا از طریق این لولهها وارد دیگ میشود.
5) انژکتور: به وسیلهی آن گاز در دهانهی لولهی هدایتکننده رها میشود.
6) ترموکوپل: در مشعلهای گازی اتمسفریک ، ترموکوپل وظیفهی حفاظت و ایمنی را عهدهدار است. نظیر ترموکوپلهای اجاق گاز.
7) توزیع کنندهی گاز: گاز پس از عبور شیر برقی وارد توزیعکننده شده، به وسیلهی آن به انژکتورها هدایت میگردد.
8) شستی روشنکننده: با فشار دادن این شستی عمل جرقه زدن صورت میگیرد و پس از آن شمعک روشن میشود.
9) شسستی خاموشکننده: با فشار دادن این شستی مشعل خاموش میگردد.
10) بدنهی مشعل: بدنهی مشعل پوشش فلزی رنگ شدهای است که بر روی قطعات مونتاژ شدهی مشعل نصب میگردد.
تعمیر مشعل اخگر
طرز کار مشعل اتمسفر یک
هرگاه درجهی حرارت آب داخل دیگ از درجهی حرارت تنظیم شده بر روی آکوستات آن پایین برود و شمعک هم روشن باشد، شیر برقی بار میشود. با بار شدن شیر برقی گاز از طریق انژکتورها در دهانهی لولههای هدایت کننده رها شده، پس از مخلوط شدن با هوا ( هوای اولیه)، به وسیلهی همین لولهها وارد دیگ میشود. داخل کورهی دیگ این مخلوط (گاز و هوا) به وسیلهی شمعک روشن شده، با هوای داخل کوره (هوای ثانویه) میسوزد، محصولات احتراق پس از تبادل با جدارههای دیگ، در اثر مکش دودکش به خارج هدایت میگردد. در نتیجه فشار داخل کورهی دیگ از فشار هوای محل کمتر شده، هوای موتورخانه به طور طبیعی وارد کورهی دیگ میشود و عمل سوختن ادامه مییابد.
زمانی که درجهی حرارت آب داخل دیگ به درجهی حرارت تنظیم شده بر روی اکوستات رسید، فاز شیر برقی پس از قطع شدن، بسته میشود و مشعل نیز خاموش میگردد.
توجه: چون انشعاب گاز شمعک قبل از شیر برقی است، بسته شدن شیر برقی باعث خاموش شدن شمعک نمیشود.
کاربرد مشعلهای گازی اتمسفر یک
نوع سادهای از این مشعلها در نانواییها، قنادیها، سوناهای خشک و…. استفاده میشود. کاربرد دیگر مشعلهای اتمسفر یک بر روی دیگهای حرارت مرکزی ساختمانهای کوچک است.
محاسبه و انتخاب مشعلهای اتمسفر یک
پس از انتخاب دیگ حرارت مرکزی با استفاده از رابطهی بازده، مقدار ظرفیت حرارتی مشعل را محاسبه میکنیم، سپس با مراجعه به کاتالوگ یکی از سازندگان مشعل اتمسفر یک، مدل مشعل مناسب را انتخاب میکنیم.
مشعل گازی دمندهدار (فندار)
در این نوع مشعلها، هوای لازم برای اشتعال گاز به وسیلهی پروانهی گریز از مرکز به داخل کوره دیگ دمیده میشود. به این علت آنها را (مشعلهای گازی با هوای تحت فشار) مینامند.
اجزای مشعل گازی دمندهدار (فندار)
1) الکتروموتور: الکتروموتور مشعلهای گازی مانند الکتروموتور مشعلهای گازوئیلی است.
2) بادزن: بادزن مشعلهای گازی با بادزن مشعلهای گازوئیلی از نظر کار تفاوتی ندارد.
3) ترانسفورماتور: ترانسفورماتور مشعلهای گازی مانند ترانسفورماتور مشعلهای گازوئیلی است .
4)شیر برقی ( شیر مغناطیسی )تفاوت این شیر برقی  با شیر مشعل های گازوئیلی  در این است که با ورود برق به آن برای جلوگیری از انفجار) یک مرتبه مسیر عبور گاز را باز نمیکند بلکه باز شدن آن تدریجی است و شعله کم کم افزایش مییابد اما قطع شدن آن لحظهای است.
مشعل 2-کلید کنترل فشار هوا 3- شیر برقی 4-کلید کنترل فشار گاز 5-رگولاتور فشار گاز 6- فیلتر (صافی) گاز 7-شیر قطع و وصل دستی گاز (شیر توپکی) M1و M2و M3 محلهای اندازهگیری فشار گاز توسط فشار سنج.
5)کلید کنترل فشار گاز: فشار گاز ورودی به مشعل نباید کمتر از حد معینی شود وگرنه دلیل فشار هوا و کمبود گاز، مخلوط این دو از نظر میزان گاز رقیق بوده، باعث قطع شعله خواهد شد ممکن است خطراتی را به وجود آورد، برای اطمینان از فشار کافی گاز روی شیر برقی یا رگولاتور و لولهی گاز، کلید کنترل فشار گاز را نصب میکنند. اگر فشار گاز داخل لولهی اصلی که از طریق دهانه ی پایین به زیر دیافراگم لاستیکی اثر میکند به اندازهی کافی باشد،‌دیافراگم به طرف بالا حرکت میکند و باعث اتصال کنتاکتهای Aو C میشود و برعکس ارتباط کنتاکتهای Aو Bقطع میشود. از کنتاکتهای Aو Cدر مدار رلهی کنترل مشعل استفاده میشود تا در صورت کافی نبودن فشار و قطع شدن کنتاکتهای Aو  Cرله، مشعل را از کار بیاندازد. با تنظیم نیروی فنر متصل به پیچ تنظیم فشار، میتوان فشار عمل کلید را کم و یا زیاد کرد.
6) کلید کنترل فشار هوا: گاز با فشاری که دارد در صورت باز بودن شیر مغناطیسی ، وارد اطاقک احتراق دیگ میشود و با کافی نبودن هوا، امکان ناقص سوختن گاز و یا خاموش شدن شعله پیش میآید. برای اطمینان از وجود هوای کافی برای احتراق، میتوان از کلید کنترل فشار هوا استفاده کرد. ساختمان این کلید به جز مقادیر فشار مشابه کلید کنترل فشار گاز است. این کلید دهانهی زیر دیافراگم را توسط یک لوله به محل خروج هوا از وانتیلاتور مشعل وصل میکنند تا فشار هوای خروجی به زیر دیافراگم اثر کرده، در صورت کافی بودن فشار، کنتاکتهای A وc را که در مدار رلهی کنترل قرار گرفتهاند، وصل میکند و مشعل اجازهی ادامهی کار پیدا کند.
7) کلید گریز از مرکز: در صورتی که در زمان ورود گاز به اطاقک احتراق، هوای لازم به وسیلهی فن به داخل دیگ دمیده نشود (فن کار نکند)، گاز در داخل اطاقک احتراق دیگ جمع شده، به هنگام جرقه زدن باعث انفجار میگردد. برای جلوگیری از این عمل، یک کلید گریز از مرکز را به محور موتور فن متصل میکنند. با به کار افتادن الکتروموتور محور کلید نیز به حرکت درآمده، در یک دور معین کنتاکتهای آن به یکدیگر وصل میشوند و یا تکمیل مداری در داخل رلهی مشعل، الکتروموتور مشعل اجازهی ادامهی کار پیدا میکند. شکل (15-1-3)
8 ) الکترودهای جرقه: الکترودهای جرقه در مشعل گازی نیز مانند مشعل گازوئیلی   به کار میرود، فقط در بعضی مواقع به جای استفاده از دو الکترود، از یک الکترود (برای تشکیل قوس الکتریکی) استفاده میشود. در این حالت بدنهی فلزی مشعل، کار الکترود دوم را انجام میدهد.
9) شبکهی احتراق: در مشعل گازی به جای استفاده از شعله پخش کن، از شبکهی احتراق استفاده میشود زیرا قبل از شبکه عمل اختلاط هوا و گاز به خوبی صورت گرفته، احتیاج به چرخاندن هوا نیست، در نتیجه مخلوط ضمن عبور از شبکه، بر اثر قوس الکتریکی محترق شده، شعله به داخل اطاقک احتراق امتداد مییابد.
10) چشم الکتریکی و میلهی یونیزاسیون: برای کنترل شعله در مشعل گازی به دو روش میتوان عمل کرد:
الف) استفاده از چشم الکتریکی: در این روش به دلیل رنگ آب شعله، از چشم الکتریکی حساس در برابر اشعهی ماورا‌بنفس استفاده میشود. توجه به این نکته ضروری است که چون چشم الکتریکی مشعلهای گازوئیلی در برابر اشعهی ماورا بنفش حساس نیست نمیتوان از آن برای کنترل شعلهی مشعلهای گازی استفاده نمود و بالعکس.
ب) استفاده از خاصیت یونیزاسیون: در این طریقه یک میله مقاوم در مقابل حرارت، به نام (میله یونیزاسیون) در فضای شعله نصب گردیده، طرف دوم آن به اتصال مربوطه داخل کنترل الکترونیک مشعل بسته میشود. در فاصلهی 3 تا 5 میلیمتری از میلهی یونیزاسیون، میلهی بدنه( معمولا شبکه احتراق) قرار دارد. مولکولهای هوای موجود در فاصلهی این دو میله، در اثر شعله، یونیزه شده، دارای بار الکتریکی مثبت و منفی میشوند، یونهای مثبت جذب بدنه و یونهای منفی جذب میلهی یونیزاسیون میگردند. به این طریق یک جریان مستقیم در حد (1 تا 10) میکرو امیر ایجاد میشود.
در کنترل الکترونیک مشعل، در مدار میلهی یونیزاسیون و میلهی بدنه رلها به نام (رلهی ناظر بر شعله) وجود دارد که فقط به وسیلهی جریان مستقیم مغناطیس میگردد. با عبور جریان مستقیم حاصل از عمل یونیزاسیون از بویین آن، رلهی مغناطیس شده، مدار را در کنترل الکترونیک میبندد و در نتیجه اجازهی ادامهی کار به مشعل داده میشود. اگرچه به هر دلیلی این جریان از بویین رله عبور نکند، مشعل بعد از چند ثانیه خاموش خواهد شد.
طرز کار مشعل گازی دمندهدار (فندار)
در صورت نیاز به حرارت و وصل بودن کنتاکت کنترل فشار گاز،‌موتور مشعل شروع به کار کرده، با دمیدن هوا به وسیلهی فن به داخل دیگ، عمل تخلیهی گازهای قابل احتراق را ( که احتمالا در داخل دیگ وجود دارد) انجام میدهد. بعد از دور گرفتن موتور مشعل، به وسیلهی کلید گریز از مرکز و یا بوسیلهی کلید فشار هوا، مداری درون کنترل الکترونیک بسته شده، اجازهی ادامهی کار به موتور داده میشود. ترانسفورماتور جرقه، برق دار شده، بین الکترود جرقه و شبکهی احتراق، قوس الکتریکی حاصل میشود (جرقه زده میشود) پس از آن شیر برقی باز شده، گاز یا هوای دمیده شده (به وسیلهی فن) مخلوط گردیده، وارد کورهی دیگ میشود. در کورهی دیگ، مخلوط  گاز و هوا به وسیلهی جرقه مشتعل میگردد و به طریقی که در شرح میلهی یونیزاسیون بیان شد، در صورت ایجاد شعله، به مشعل اجازهی ادامهی کار داده میشود و تا رسیدن درجه حرارت آب داخل دیگ به درجه حرارت تنظیم شده بر روی آکوستات، مشعل کار کرده، با قطع شدن آکوستات مشعل خاموش میشود.
کاربرد مشعلهای گازی دمنده دار (فندار)
مشعلهای گازی دمنده دار کاربرد بسیاری دارند، از جمله در سیستم حرارت مرکزی ساختمانها، بر روی دیگهای چدنی، دیگهای آب گرم، آب داغ و بخار، در صنعت ذوب فلزات، در کارخانههای نورد ورق برای رساندن دمای شمش آهن به درجه حرارت نورد، در کارخانه لاستیک سازی، در کارخانههای پتروشیمی و…
محاسبه و انتخاب مشعلهای گازی دمندهدار
محاسبه و انتخاب این مشعلها دقیقا مشابه محاسبه و انتخاب مشعلهای گازی اتمسفر یک است، با این تفاوت که برای انتخاب باید از جدول مخصوص آنها استفاده شود.
رله مشعل گازی دمنده دار (فندار):
رله مشعلهای گازی توسط کارخانههای مختلف با برنامهریزیهای گوناگون طراحی شده، ساخته و به بازار عرضه میشود.
طرز کار رله مشعل گازی دمنه دار( فندار):
ترموستاتهای قطع و وصل سیستم گرمکننده را ترموستات یک فصلی مینامند.
از ترموستاتهای قطع و وصلی برای خاموس و روشن کردن پروانه دنی فن کوئل و خاموش و روشن نمودن پمپ سیرکولاسیون سیستم گرم کننده استفاده میشود.
اجزای مختلف یک سیستم حرارت مرکزی با آب گرم
Boller body  بدنهی دیگ
Hot water slcrage cy linder  ستون آب گرم
Cold water supply ورود آب سرد
Gate valve شیر فلکهی کشویی
Salety valve شیر اطمینان
Secondary domestlc hot water flow لولهی رفت آب گرم بهداشتی
Secondary domestic hot water return لولهی برگشت آب گرم
Hesthng flow main  لولهی اصلی رفت گرمایی
4 way mlxing valve شیر موتوری چهار راهه
Circulating pump پمپ سیر کولاتور
Heatlng return main لولهی اصلی برگشت گرمایی
Radlators  رادیاتورها
Expansion vessel مخزن انبساط
Draw-off cock شیر تخلیه
Salety valve شیر اطمینان
Pump for primary cylinder clrculation پمپ آب گرم بهداشتی
Temperalure sensor for heatlng main سنسور دمایی برای لولهی اصلی گرمایی
Room thermostat ترموستات اتاقی
Outside air temperature sensor سنسور دمایی هوای بیرون
Controller with time swltch کنترلکننده با تایمر
Electric Mains connection اتصال اصلی برق
Vent plug درپوش هواگیری
Non return valve شیر یک طرفه
Switch box جعبهی کلید
Burner مشعل
تعمیرات مشعل اخگر
02188314410

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *